“Ik ging officieel voor Nickie Nicole naar de Havana”

De eerste keer is altijd spannend. Voor DJ Sunny Jansen leidde haar eerste keer in een gaybar tot een aaneenschakeling van spectaculaire eerste keren.

“De eerste keer dat ik naar een queerbar ging, was de Havana in de Reguliersdwarsstraat. Ik kwam vooral voor dragqueen Nickie Nicole, die daar haar beroemde shows gaf. Ik zwierf in die tijd door de stad en sliep elke avond op een andere bank – ook in de jaren negentig was het moeilijk om woonruimte te vinden in Amsterdam.

Op een avond kwam ik Nicholas [het mannelijke alter ego van Nickie Nicole – red.] tegen in de Havana. We hadden het over mijn situatie en hij bood me aan bij hem in te trekken. “Dit is geen manier van leven, van bank naar bank”, zei hij. Zo ben ik bij hem gaan wonen en werd hij mijn drag mother. Ik moest er natuurlijk wel iets voor terugdoen – ik werd zijn tassendrager – maar het was een fijne introductie in de scene.

De Havana voelde als een clubhuis; ik ging er elke dag wel even langs, na werk. Er waren altijd mensen die hulp nodig hadden, iets zochten, en elkaar hielpen. Nickie Nicole was in die tijd echt upcoming, met haar vaste avond in de Havana, als candy-girl in de RoXY, en natuurlijk haar performances tijdens de iconische Hollywoodparty in club IT. Op een gegeven moment zei ze tegen mij: ‘Ik ga je opmaken en meenemen.’ Ik dacht: nee, dat wil ik niet! Ik ben gewoon een jongen. Maar dat was natuurlijk angst. Zij zag veel eerder dan ikzelf wie ik werkelijk was.

Ze deed mijn make-up, trok me een jaren 20-jurk aan, gaf me een paar hakken en nam me mee naar een van de Hollywoodparty’s. Ik was doodnerveus, maar ik was nog geen halfuur binnen en werd al aangesproken door iemand van modetijdschrift Avenue. Ze wilden foto’s van me maken, vroegen of ik een keer naar hun kantoor kon komen. Dat was voor mij de aanleiding om voor de allereerste keer naar buiten te komen als Sunny. Een paar maanden later stond ik op de cover van Avenue. Van de community kreeg ik de bijnaam ‘Covergirl Sunny’, en vanaf dat moment veranderde mijn leven.

Ik ben altijd in de modewereld blijven werken. Ik heb shows gelopen in Parijs en New York, voor Mugler en Mart Visser, in een tijd dat het nog helemaal niet bespreekbaar was om openlijk als trans vrouw op een runway te staan. Alleen de designer wist het. Maar ik zat wél meteen in het juiste circuit. Later ben ik dj geworden. Ongelooflijk toch? En allemaal omdat Nicholas op een avond tegen mij zei: ‘Kom maar bij mij wonen.’

Havana heeft impact gehad op zo veel mensen. Het was meer dan een bar, het was een thuis. De nieuwe generatie heeft nauwelijks vaste plekken, bijna alles is event-based geworden. Wij zaten gewoon zes dagen per week in de Havana. Soms denk ik: moet ik zo’n plek niet opnieuw beginnen?”