queers for climate

Portretfoto van Nené Moné

Nené Moné: “In Chili heb ik gezien hoe klimaatverandering queer personen harder kan treffen”

Nené Moné. Shirt en broek: Hul Le Kes, muts + ketting + armbanden: model’s own
Gepubliceerd
Leestijd: 2 min

Nené Moné (hen/hem) is multi-instrumentalist, activist en onderzoeker. Nené maakt zich hard voor een leefbare planeet. “Ik doe veel onderzoek naar de ervaringen van mijn familie en mijn voorouders.”

Pas in Europa kwam ik voor het eerst in aanraking met het woord ‘milieubewustheid’. Ik kom oorspronkelijk uit Chili en heb roots in de Mapuchegemeenschap, die de mens ziet als onderdeel van de natuur; niet als entiteit die daarboven staat. Dat bewustzijn was voor mij een vanzelfsprekendheid. Ik leerde op jonge leeftijd alleen te gebruiken wat je nodig hebt, en om in ruil daarvoor goed voor Moeder Aarde te zorgen. 

Als je alleen maar neemt, stort het hele systeem in elkaar. Chili speelt een grote rol in de productie en export van avocado’s, grenen en eucalyptus. Dat heeft een zware impact op de natuur: het land kampt met ernstige watertekorten en gronderosie. De oorspronkelijke bewoners, die hier het meest onder lijden, plukken bovendien niet de vruchten van die industrie: je betaalt in Chili meer voor een avocado dan hier in Nederland. Mede door dat inzicht ben ik me gaan inzetten voor klimaatrechtvaardigheid. 

Mijn queer-zijn speelt daarbij een integrale rol: in mijn ogen hangen de strijd voor sociale rechtvaardigheid en klimaatrechtvaardigheid in de kern samen. In Chili heb ik gezien hoe klimaatverandering queer personen harder kan treffen. Vanuit het christelijke geloof, dat kolonisten ooit met zich meebrachten, worden zij vaak gediscrimineerd, wat hun toegang tot zaken als gezondheidszorg, onderwijs en veilig onderkomen belemmert. Door die achtergestelde positie raken de gevolgen van klimaatverandering hen dubbel zo hard. 

Ik doe veel onderzoek naar de ervaringen van mijn familie en mijn voorouders. Naar de onderdrukking waar zij mee te maken kregen en krijgen, maar ook naar de unieke lessen die zij de wereld kunnen bijbrengen. Mijn zorgen en frustratie over de staat van de aarde vertaal ik naar muziek en ritmes – volgens mijn moeder was ik in de baarmoeder al een percussionist. In mijn nummers gebruik ik ook natuurgeluiden, klanken uit Chili die ik in Nederland soms mis. Met mijn muziek wil ik mensen hoop geven, laten voelen hoe verbonden wij zijn met elkaar en de planeet. Wat míj hoop geeft? De weerbarstigheid van de natuur. Kijk maar eens naar een boom die door een storm in tweeën is geknakt. Je zult zien dat er al gauw weer een nieuwe vorm van natuur uit de stam groeit.”

Beeld: Carin Verbruggen & Ferry Drenthem Soesman - styling: Steven Dahlberg - grooming: Clayton Leslie & Mila de Jong

Powered by Labrador CMS