column
“Nederland schrijft allang geen roze geschiedenis meer, integendeel”
Mounir Samuel over opportunistische politici
Politiek Den Haag gebruikt lhbtiqa+ personen al jaren als diplomatiek paradepaardje en cultureel visitekaartje, maar kan volgens politicoloog Mounir Samuel beter de blik naar binnen richten. “Stop met politiek te bedrijven over de rug van onze gemeenschap heen.”
Over precies een jaar organiseert Amsterdam WorldPride. Onze hoofdstad bereidt zich voor op meer dan twee miljoen bezoekers én een van de grootste evenementen uit haar geschiedenis. Zie het gerust als onze eigen roze NAVO-top – al wordt Trumps kont hier niet gekust.
“politiek den haag dreigt worldpride te kapen om een roze voetje te halen”
In aanloop naar het evenement hangen de Nederlandse ambassades alvast de vlag uit. Daar waar in andere landen uit volle borst het volkslied wordt gezongen en met veel tamtam de vlag uitgaat, oogt nationalisme bij ons eerder als de pride progress-vlag, die nadrukkelijk wappert aan politiekantoren, gemeentehuizen en ministeries. Het wekt de indruk dat iedere seksuele oriëntatie en genderidentiteit in ons land een gelijkwaardige plek en positie heeft. Dat is het verhaal dat onze overheid graag uitdraagt. Het land waar zogenaamd alles mag en iedereen zo lekker zichzelf kan zijn. Het land ook waar in 2026 exact vijfentwintig jaar geleden het burgerlijk huwelijk werd opengesteld voor koppels met hetzelfde gender. Dit gegeven vormde de aanleiding om WorldPride naar Nederland te halen.
Lhbtiqa+-rechten vormen het Nederlandse kroonjuweel van wat binnen de internationale betrekkingen public diplomacy wordt genoemd. Nederland gebruikt lhbtiqa+ personen al jaren als diplomatiek paradepaardje. Naast de economische belangen die de ambassades als vooruitgeschoven handelsposten van BV Nederland behartigen, zijn ze ook een cultureel visitekaartje van ons land, want o, wat zijn we toch tolerant.
Politiek Den Haag dreigt WorldPride te kapen om ons land internationaal als regenboogbestemming op de kaart te zetten en in eigen land een roze voetje te halen. Dat mag niet gebeuren. Laten we niet vergeten dat Pride een protestbeweging is en reden tot protest is er helaas zeker.
“partijen als de vvd, bbb, nsc, cda en pvv hebben hun mond vol van anti-homogeweld, maar over transhaat hoor je hen zelden”
Ons overheidsbeleid wordt gekenmerkt door selectieve verontwaardiging. Staatssecretaris Paul (VVD) ging uiteindelijk wél naar Hongarije – om daar in tegenstelling tot andere politici niet in de Pride-mars mee te lopen – maar diende tegen de vele anti-lhbtiqa+-maatregelen van Trump nul protest in.
Partijen als de VVD, BBB, NSC, CDA en PVV hebben hun mond vol van anti-homogeweld, maar over belaagde dragqueens of transhaat hoor je hen zelden. Zelfs emancipatiepartij D66 lijkt op sommige vlakken stiller nu kamerlid Lisa van Ginneken de Tweede Kamer heeft verlaten; over de aanscherping van het reisadvies voor de VS voor trans personen zei de partij niets.
Ondertussen neemt Nederland een bedroevende dertiende plek in op de Rainbow Index van ILGA-Europe, een ranglijst die bijhoudt hoe het gesteld is met lhbtiqa+-rechten. Ter vergelijking: België staat op plek twee. Ons land is weliswaar één plekje gestegen ten opzichte van vorig jaar. Deels door het aannemen van een nieuwe hatecrimewet, maar deels ook doordat de positie van lhbtiqa+ personen elders – zoals het Verenigd Koninkrijk – hard achteruit is gegaan.
“hou op politiek te bedrijven over de rug van onze gemeenschap”
De Nederlandse overheid schrijft al lang geen roze geschiedenis meer, integendeel. De transgenderwet die al ‘controversieel’ was verklaard, is door het demissionaire kabinet zelfs ingetrokken. Een meerouderschapswet komt er maar niet. Lhbtiqa+ asielzoekers die hun partner over willen laten komen worden ongelijk behandeld én moeten zelf al onmenselijk veel moeite doen om te bewijzen dat ze zijn wie ze zijn.
Laat Nederland weer dat gedroomde gidsland worden. Daar is niet eens zoveel voor nodig, anders dan een overheid die werkelijk bereid is daden aan woorden te verbinden. Dus kom op met die gewraakte ‘transgenderwet’ en een goede regeling rond meerouder- en draagmoederschap. Maak groepsdiscriminatie van transgender personen eindelijk strafbaar. Lanceer een landelijk actieplan tegen discriminatie en geweld jegens lhbtiqa+ personen. Laat politie en justitie aangiftes en meldingen eindelijk serieus nemen. En meest van al: hou op politiek te bedrijven over de rug van onze gemeenschap.
Geef ons een reden om die regenboogvlag in de hoogste vlaggenmast te hangen, want vooralsnog hangt die halfstok.
