Column

Ik zoek een vriend, geen huisdier

Pim is klaar om de datingmarkt weer te betreden

Gepubliceerd
Leestijd: < 1 min

Pim is na wat wijze raad van zijn moeder klaar om weer de datingmarkt te betreden. “Hoe pijnlijk ook, ze had volkomen gelijk. Het liefst zag ik een jongen na één date al bij me intrekken."

Afgelopen februari gaf mijn zusje me voor mijn verjaardag kaartjes voor het concert van JoJo cadeau. In september staat de zangeres, voornamelijk bekend van haar grote hit ‘Leave (Get Out)’ – samen met Kelly Clarkson’s ‘Since U Been Gone’ en natuurlijk Britney’s ‘Stronger’ misschien wel een van de beste break-up songs van mijn generatie – in Paradiso. Recent trachtte JoJo een comeback te maken met het nummer ‘Man’. Die comeback lukte niet helemaal, wel schreef ze met dat nummer mijn nieuwe levenslied. De lyrics “Damn, I'm gonna need a f*cking man. Someone who want me like a fan. I need somebody who can love me like I love me, love me like I can” konden op geen beter moment in mijn leven komen. De stoere en tegelijk zwoele r&b-beats geven me een gevoel van zelfverzekerdheid en onafhankelijkheid. Inderdaad, JoJo heeft gelijk. Wat ik nodig heb is een man, geen knulletje.

Niet dat ik per se iemand nodig heb. Even wat tijd voor mezelf zal me juist goed doen. Ik heb geen haast meer. Mijn laatste twee break-ups zijn me niet in de koude kleren gaan zitten. Het was op zijn minst een zware dobber te noemen. Maar nu voel ik me klaar om weer de markt op te gaan. Als het Eurovisie Songfestival van 2021 zal ik uit de as herrijzen als een phoenix. Niet langer zal ik verslaafd raken aan een losing game, maar door elk hoogtepunt en dieptepunt juist groeien (oké, ik hou al op, ik vond het ook vreselijk dat we een jaar moesten missen).

“Ik eindigde steevast met iemand die me financieel of emotioneel leegtrok”

“Misschien moet je eens beginnen met stoppen vriendjes als je huisdier te zien.” Hoe pijnlijk deze uitspraak ook binnenkwam, mijn moeder had volkomen gelijk. Het liefst zag ik een jongen na één date al bij me intrekken. Om die tweede tandenborstel in mijn badkamer te kunnen zien, was het grote doel. Zo snel mogelijk daar zien te komen was het spel – dat ik inmiddels als geen ander onder de knie had. Maar daarmee sloeg ik wel elke keer een aantal cruciale stappen over en trapte ik steeds in dezelfde valkuilen. En zo eindigde ik, steevast, met een teleurstelling. Geen lieve man, eerder een parasiet die me financieel of emotioneel leegtrok.

Als kind had ik een ratje als huisdier. Ik was er dol op en nam hem overal mee naartoe. Maar mijn kinderjaren zijn inmiddels ver achter mij. Daarom geen ratten meer voor mij. Of het nou een woestijnrat is of een schattig ogende tamme rat, wat ik nu nodig heb is een echte man. En dan doel ik niet per definitie op iemand die ouder is of financieel minimaal even onafhankelijk. Ik heb mijn schaapjes op het droge en red me prima. Dat heb ik altijd al gedaan en daar heb ik helemaal niemand meer voor nodig, al helemaal geen man. Ik doel vooral op iemand die het beste in me naar boven haalt, in plaats van iemand waarvoor ik me moet verlagen. Dat bedoel ik niet arrogant of uit de hoogte. Ik benoem het vooral uit zelfbescherming. Een beetje zelfverzekerdheid en onafhankelijkheid kan geen kwaad. Ik zou oud en wijs genoeg moeten zijn om nu ook eens voor mezelf te kiezen. En dus doe ik het rustig aan. Net zo lang tot die juiste man op mijn pad komt. Tot die tijd heb ik meer dan genoeg aan mijn kat. Geen ratten meer voor mij.

Foto: © Peter van der Wal

Meer lezen? Hier vind je alle columns van Pim Nugteren.

Powered by Labrador CMS