Een safe space in de natuur

Hiking Queers Netherlands brengt mensen maandelijks op een ongedwongen manier samen voor een stevige wandeling in de Nederlandse natuur. “Online ligt de focus vaak op daten en seks, maar daar kom ik hier niet voor.”

Het is zaterdag 11.00 uur en we staan samen met vijftien enthousiaste wandelaars aan de rand van het Noordhollands Duinreservaat, klaar voor een hike van Castricum naar Egmond aan Zee. We maken ons op voor vijftien kilometer wandelen door ongerepte natuur vol bos, open velden, duinen, strand, aalscholvers en Schotse hooglanders, aldus de NS, die deze route heeft samengesteld.

De groep bestaat vandaag uit ‘vaste gasten’ en een handjevol nieuwelingen. Anna Martin (31) en Wouter Blankestijn (31), die Hiking Queers Netherlands in 2022 oprichtten, zetten het gebruikelijke voorstelrondje in. De een stelt zich uitgebreid voor, de ander vluchtig, er worden voornaamwoorden gedeeld, maar alleen als men dat wil. De vrije toon is gelijk gezet; het maakt hier niet uit wat je zegt of doet, alles is goed. Wouter: “Het is fijn om ieders naam een keer gehoord te hebben. Voor de rest laten we het op z’n beloop. We willen het niet te georganiseerd maken.” 

Nadat we het station van Castricum verlaten en richting het groen lopen, ontstaan er al snel duo’s en groepjes die organisch van samenstelling wisselen. De een loopt stevig vooruit, de ander blijft liever achteraan en er wordt vooral veel gepraat en gelachen. En geloof het of niet, maar we hebben nauwelijks een voet gezet in het duinreservaat of we worden al getrakteerd op een regenboog. De queer hike is begonnen.

van zweden naar nederland

Anna en Wouter leerden elkaar kennen in Zweden tijdens een master Milieu-communicatie. Ze wandelden veel met medestudenten en toen ze in 2021 terugkwamen naar Nederland, wilden ze dit blijven doen. Anna: “We misten in Nederland een queer community-gevoel rondom wandelen. Een groep waar je mensen kunt leren kennen, buiten het uitgaansleven om.” Wouter: “We zijn allebei queer, activistisch en houden van natuur, dus we wilden die drie dingen combineren. Veel queer initiatieven vinden in de grote steden plaats, maar de natuur kan ook een leuke plek zijn om elkaar te leren kennen.”

Wouter groeide op in Apeldoorn en bracht met familie en op vakanties veel tijd door in de natuur. “Het geeft me rust en het voelt goed om veel te bewegen. Ooit droomde ik ervan om reisleider te worden en daar is dit wel een soort variant op.” Ook bij Anna werd liefde voor de natuur met de paplepel ingegoten. Ze groeide op in Vught en trok van kinds af aan al de bergen in tijdens vakanties in Frankrijk.

In januari 2022 organiseerden ze hun eerste hike in de heideheuvels van Dieren naar Velp, waar meer dan dertig mensen op afkwamen. Inmiddels hebben de Hiking Queers hun voetsporen achtergelaten op meer dan dertien routes verspreid door het land en elke maand melden zich 15 tot 35 liefhebbers. Anna: “Het is gezellig en iedereen heeft lol met elkaar. Ik denk dat lopen dat met je doet. Je ziet een mooie omgeving en leert nieuwe mensen kennen. Je praat makkelijker met elkaar dan wanneer je ongemakkelijk aan een tafel of in een kring zit.”

natuur is ook queer

De vaart zit er goed in en na vier kilometer is het tijd voor een korte pauze. We strijken neer op een paar omgevallen bomen en hernieuwen onze energie met eten en drinken. Dan is het tijd voor de gebruikelijke groepsfoto waarop ook de pridevlag niet mag ontbreken. Queer zijn mag gevierd worden. Wouter: “Natuur wordt vaak als een hetero- normatieve ruimte gezien, maar wij vinden het belangrijk om te laten zien dat planten en dieren ook queer kunnen zijn. In documentaires ligt de focus vaak op voortplanting door mannetjes en vrouwtjes, maar er zijn bijvoorbeeld ook lesbische zeemeeuwen, trans naaktslakken en gay pinguïns. Je ziet toch vaak de wat oudere witte ANWB-koppels lopen, of jonge families met kinderen, en dat kan afschrikken. Misschien heeft het ook een duf imago. We hopen dat door een initiatief als dit de natuur wat inclusiever aanvoelt.”

Die diversiteit en inclusiviteit vind je ook terug in de themahikes die zo nu en dan worden georganiseerd. Tijdens een nachtelijke Halloween-hike door de Uiterwaarden Waal ging er een queer boswachter mee die de groep begeleidde, en ooit is er een dragthema geprobeerd. Wouter: “We waren geïnspireerd door Pattie Gonia, een dragqueen en milieuactivist uit de VS, die daar soortgelijke activiteiten organiseert, allemaal in drag. Helaas waren Anna en ik de enigen die een beetje moeite hadden gedaan, maar wie weet proberen we het nog een keer.”

geen vluchtige contacten

Mensen wandelen mee om meerdere redenen, maar verbinding lijkt centraal te staan. Vi (32): “Twee jaar geleden kwam ik vanuit Engeland naar Nederland. De hikes zijn voor mij een goede manier om mensen te ontmoeten en het land te leren kennen.” De Tilburgse Koen (33) is vandaag voor de eerste keer mee: “Ik woon in Amersfoort en ik mis soms verbinding met de queergemeenschap. Ik heb wel homovrienden, maar daar blijft het een beetje bij.” Ook trouwe deelnemer Harmen (35) komt hier voor de waardevolle connecties: “Online ligt de focus vaak op daten en seks, maar daar kom ik hier niet voor. Online zijn het vaak vluchtige contacten, hier heb je meer de tijd. Ik spreek mensen die ik normaal misschien niet zou spreken.” Queer zijn is hier een gegeven waar niet over gepraat hoeft te worden en dat maakt voor sommigen de weg naar verbinding een stuk makkelijker. “Ik kan hier compleet mezelf zijn”, aldus een Indiase expat die voor het eerst meeloopt en liever anoniem blijft.

Door hevige regenbuien zijn vandaag niet alle bospaden begaanbaar en dat hebben we aan den natte lijve ondervonden. We trotseren waterplassen middels primitieve bruggen van takken die we zelf maken, aangemoedigd door degenen die de oversteek al hebben getrotseerd. Niet iedereen houdt het droog, maar dat mag de pret niet drukken. Het schept een band. Wouter: “Je doet het samen en dat geeft een soort vakantiegevoel. Er is veel enthousiasme tijdens dat soort momenten of bij een mooi uitzichtpunt. We drinken soms wat na afloop of gaan naar een kerstmarkt. Dat sociale aspect is belangrijk.”

vriendschap en romantiek

Velen komen terug na hun eerste keer en er ontstaan hechte vriendschappen. Vijf hikes geleden maakte Rebekka (32) – en hun hondje Fenna (4), die inmiddels wordt gezien als ‘stamgast’ van de groep – kennis met Tessa (30). Tessa: “We vonden elkaar in onze liefde voor Boygenius [Amerikaanse supergroep – red.] en nu zien we elkaar ook buiten de wandelingen om. Het is een safe space en daarom blijf ik terugkomen.”

Ook aan liefde ontbreekt het niet bij Hiking Queers Netherlands. Wouter: “Er is zelfs een liefdeskoppel ontstaan tijdens een hike en beach clean-up bij Hoek van Holland. Het stel wandelt nog weleens mee en dan raken ze achterop omdat ze gefascineerd zijn door ieder paddenstoeltje of plantje wat ze tegenkomen. We zijn ook weleens twee mensen ‘kwijtgeraakt’ die elkaar tijdens de hike hadden leren kennen en ergens in een bos zijn afgehaakt. Wat die zijn gaan doen, that is not for us to know.”

grote dromen

Na pakweg 25.000 stappen komen we aan op ons eindpunt: het strand van Egmond aan Zee. De een geniet van het strand, de ander trakteert zichzelf op een warme chocolademelk, en weer een ander gaat moe maar voldaan, al dan niet met natte sokken, met de buurtbus huiswaarts. Wouter: “Het geeft voldoening om mensen bij elkaar te krijgen en ze de natuur en wandelen te laten waarderen.” De toekomstplannen voor Hiking Queers Netherlands zijn helder en ambitieus. Anna: “Een droom waar we naartoe werken is het opzetten van een stichting en het organiseren van meerdaagse hikes. Wie weet in Zweden.”

Wil je meer weten over Hiking Queers Netherlands? Volg ze op instagram @hikingqueersnl of ga naar www.hikingqueers.nl.