“Je kunt tegenwoordig niet meer zomaar alles doen en roepen”

RuPaul’s Drag Race heeft de wereld van drag voorgoed veranderd. We spraken met RuPaul over het succes van de show.

Had je verwacht dat de show zo’n groot succes zou worden?
“Hell yeah, natuurlijk! Met alle projecten die ik opstart denk ik steeds: ‘dit wordt een enorm succes, mensen gaan hier net zoveel van houden als ik!’. Het pakt natuurlijk niet altijd goed uit. Maar ik zou niet aan iets beginnen als ik niet zou denken dat het zal gaan werken.”

Hoe is de show door de jaren heen gegroeid?
“In de eerste paar seizoenen moesten we nog veel uitleg geven. De kijkers moesten bekend worden met de terminologie en slang die in de dragwereld gebruikt worden. Maar na een paar seizoenen hadden ze het door, en snapt het publiek wat de toon van de show is. Daardoor hebben we meer gewaagde dingen kunnen doen dan in de eerste seizoenen.”

De show heeft een groot effect gehad op dragcultuur en de manier waarop de mainstream media met drag omgaan. Is dat jou ook opgevallen?
“Absoluut. Popcultuur werd altijd al beïnvloed door gay culture, maar meestal zit er een vertraging van zo’n tien jaar op. Langzaam druppelen dingen uit onze cultuur door en worden ze mainstream. Dankzij social media gaat dat proces een stuk sneller. Dingen uit onze cultuur infiltreren onze taal, mode en andere realityshows. In Amerika hebben we een show, The Real Housewives, en die vrouwen nemen een hoop van ons taalgebruik over.”

Naar welke challenge kijk je zelf elk seizoen het meest uit?
“Oh, ik hou van Snatch Game. Die challenge laat echt goed zien of de meiden ad rem zijn en kunnen improviseren. Je krijgt een beter idee van welke dingen uit popcultuur ze kennen, of ze écht grappig zijn en een personage neer kunnen zetten. Tegelijkertijd wordt hun kennis van draggeschiedenis getest. Drag neemt dingen op de hak die normaal gesproken serieus worden genomen, en om dat goed te doen is het belangrijk om te weten wát je op de hak neemt.”

En in welke challenge zou je zelf goed scoren, denk je?
“Allemaal, natuurlijk! [lacht] Daarom is de show naar mij vernoemd. Ik heb al die challenges in mijn carrière weleens moeten doen. Veel van wat je in de show ziet is gebaseerd op dingen die ik vroeger heb gedaan. Ik zit nu ongeveer 40 jaar in het vak. Als je lang mee wil draaien, moet je je aan kunnen passen. Vooral in showbusiness. Je moet je steeds op een andere manier kunnen laten zien, of het nu om social media gaat of iets politiekers. Je kunt tegenwoordig niet meer zomaar alles doen en roepen, want tegenwoordig loopt iedereen rond met zo’n verdomde camera op hun telefoon. Je moet dus goed oppassen hoe je met je eigen imago omgaat.”

Wat voor invloed hebben al die kandidaten op je eigen dragstijl gehad?
“Niet. We hebben inmiddels meer dan honderd meiden geïntroduceerd, en ik ben supertrots op ze. Ze hebben de nachtclubs echt overgenomen. Ze werken in Nederland, Zuid-Afrika, Australië – overal! In clubs en bars in Amerika word je bijna niet meer geboekt als je niet in mijn show hebt gezeten. Ze zijn heel volhardend, dat vind ik inspirerend. Dus niet qua stijl, maar hoe veel van mijn meiden nog steeds keihard aan het werk zijn.”

Er komt een Britse versie van Drag Race aan, die jij gaat presenteren. Er wordt ook al járen over een Duitse versie gepraat. Ben je daarbij ook van de partij?
“Ik weet dat ze het daar inderdaad al een tijdje over hebben. Ik zou dolgraag betrokken zijn. Uiteraard zijn er in andere landen bepaalde gebruiken en culturele dingen waar ik nog geen weet van heb, maar drag heeft overal dezelfde functie: om iedereen eraan te herinneren dat ze alles niet zo serieus moeten nemen.”

Je hebt mensen uit Puerto Rico en Australië in je show gehad, wanneer mogen Nederlandse meiden nu eens meedoen?
“Weet je wat het is, het komt allemaal neer op de overheid en of iemand de juiste papieren heeft. Als je in Puerto Rico woont mag je sowieso in Amerika werken, en Courtney Act komt uit Australië maar had de juiste papieren om in Amerika te werken. Het lijkt me te gek om een internationale versie van de show te maken, maar dat zou juridisch gezien wel een hoop voeten in de aarde hebben. Best jammer, want het zou heel tof kunnen zijn. Ik noem de show altijd de ‘Olympics of drag’. Ik weet dat er in Nederland te gekke meiden zijn die aan de show mee zouden kunnen doen.”

Je houdt echt van Amsterdam, hebben we begrepen?
“Ja, ik ben gek op die stad. De mensen daar zijn zo open en vriendelijk. Mensen hebben er niet zo snel hun oordeel klaar. Ik heb het er altijd onwijs naar m’n zin. Ik ben gek op Mayday, we zijn vriendinnen. Hopelijk kan ik snel weer die kant op komen.”

Je hebt zóveel gedaan, bent zelfs met een autobiografische Netflixserie bezig, maar wat kunnen we nog meer van je verwachten?
“[lacht] Ik ga een kind nemen, haha!”

Klinkt goed. Waar ga je er eentje vandaan halen?
“Nee, grapje. Ik laat me door van alles inspireren, dus je weet nooit waar het volgende goede idee vandaan zal komen. Dat is mijn hele carrière al zo. Het ging voor mij nooit om geld en roem, ik wilde vooral leuke dingen doen. Het leven is zó kort, dus je móet wel. Ik wil alles doen. En er ligt altijd wel iets nieuws op de loer.”

Het elfde seizoen van RuPaul's Drag Race wordt vanaf 28 februari uitgezonden op VH-1, en is kort daarna te zien op OutTv.

Foto's: VH-1