Grensoverschrijdend gedrag en geweld richting intersekse personen voor het eerst onderzocht: ervaringen stapelen zich op
Lees hier het volledige rapport
Voor het eerst is onderzocht in hoeverre intersekse personen te maken krijgen met seksueel geweld en overschrijdend gedrag. Wat blijkt: ongewenste aanrakingen, online intimidatie, seksuele druk binnen relaties en opmerkingen van familie en vrienden zijn schering en inslag. Dit blijkt uit het rapport met de titel: ‘Welke f*cking grenzen had ik nog moeten hebben’.
Het nieuwe onderzoek is een samenwerking van Act4Respect en NNID, Expertisecentrum seksediversiteit. Samen onderzochten ze de ervaringen van intersekse personen met seksueel geweld en seksueel grensoverschrijdende ervaringen (SGSGE). Het is voor het eerst dat dit in Nederland wordt onderzocht.
De volledige titel van het rapport, geschreven door Mir Abe Marinus (NNID) en Britt Myren (Atria) luidt: ‘De impact van structureel geweld op de ervaring van seksueel geweld tegen intersekse personen’. Hieronder een overzicht van de bevindingen.
Vanaf jonge leeftijd krijgen intersekse personen te maken met seksueel geweld en seksueel grensoverschrijdend gedrag. Daarbovenop ervaren zij structureel geweld dat samenhangt met hun intersekse zijn.
intersekse – de term
De term intersekse verwijst naar de ervaringen van mensen die geboren zijn met een lichaam dat niet voldoet aan het beeld van man en vrouw zoals de maatschappij die hanteert.
Lees ook:
De geweldservaringen tegen intersekse personen stapelen zich op over de jaren en vinden vaak herhaaldelijk en gelijktijdig plaats. Dit maakt herstel van deze ervaringen extra lastig en zorgt voor chronische belasting.
verkennend kwalitatief onderzoek
De respondenten uit dit verkennende kwalitatieve onderzoek rapporteerden uiteenlopende vormen van grensoverschrijding. Genoemd werden: ongewenste aanrakingen of penetratie (ook tijdens medische behandelingen), seksuele druk binnen relaties, online intimidatie, of verbaal geweld of grensoverschrijdende opmerkingen vanuit de omgeving, zoals familie en vrienden. Deze ervaringen deden zich voor in uiteenlopende situaties: tijdens het uitgaan, daten, in relaties, op het werk, thuis, en in medische contexten.
maatschappelijke normen en macht
Belangrijke thema’s die naar voren komen uit het onderzoek zijn de rol van maatschappelijke normen, macht en controle. Veel verhalen gaan over hoe intersekse personen zich moesten aanpassen aan maatschappelijke normen en verwachtingen, zoals hoe je je als man of vrouw moet gedragen, hoe je lichaam eruit hoort te zien of wanneer en hoe je seks hoort te hebben.
Dit werd bijvoorbeeld geadresseerd bij niet-noodzakelijke medische behandelingen die vaak gericht zijn op het ‘normaliseren’ van hun lichaam vanuit een heteroseksueel perspectief, zoals door behandelingen die penetratie mogelijk moesten maken in de vagina. De machtsverhoudingen in de medische wereld zorgden ervoor dat grenzen moeilijk bespreekbaar waren.
Ook binnen relaties en bij het uitgaan resulteerden stereotiepe verwachtingen in seksueel grensoverschrijdende ervaringen. Pas later beseften sommigen dat hun ervaringen grensoverschrijdend waren geweest. Geheimhoudingsadviezen door artsen en ouders maken het aangeven van grenzen ook in deze context lastig, omdat nooit geleerd is over het eigen lichaam te praten.
maatschappelijke verandering en steun
Veel deelnemers zochten hulp voor hun ervaringen met seksueel en medisch geweld of krijgen dit nog steeds, bijvoorbeeld via therapie of psychologische begeleiding. Het verwerkingsproces is voor velen nog gaande. Sommige respondenten zijn gelukkig in hun relatie, maar dragen hun ervaringen wel met zich mee.
Eén persoon verwoordde het als volgt: “als dit alles niet was gebeurd rondom de medische behandelingen, had ik een veel leuker en liefdevoller leven gehad.”
geheimhouding
Respondenten pleiten voor meer openheid en bewustwording rond intersekse. Er is behoefte aan zichtbaarheid, erkenning en acceptatie van seksediversiteit onder mensen. De deelnemers willen af van geheimhouding en vinden dat de zeggenschap over het eigen lichaam niet langer bij artsen mag liggen. Meer bewustzijn, erkenning en passende ondersteuning kunnen bijdragen aan herstel, veiligheid en autonomie voor intersekse personen.
Lees hier het volledige rapport: ‘De impact van structureel geweld op de ervaring van seksueel geweld tegen intersekse personen’.
