Intrigerend naakt en pophelden voor een zacht prijsje bij kunstbeurs PAN
T/m 9 november bij RAI Amsterdam
Splinter Chabot is dit jaar ingeschakeld om PAN Amsterdam te promoten. Nodig heeft die kunstbeurs dat niet per se, met een ruime keuze aan fantastische werken – van eeuwenoud tot kersvers. Winq struinde langs de stands en bekeek het aanbod door een roze bril.
Volgens de directie van kunstbeurs PAN (t/m zondag 9
november bij RAI Amsterdam) kun je schrijver Splinter Chabot vergelijken met
zijn leeftijdsgenoot Dolly, het gekloonde schaap uit 1996. Ze zijn veelzijdig,
verrassend en vernieuwend. Het schaap met de vijf poten en prominente bril ontwierp
dit jaar het PAN-affiche, met het motto ‘Een doolhof waar je niet naar de
uitgang zoekt, maar nieuwe ingangen vindt’. Chabot ziet de kunstbeurs met ruim
125 galerieën als een Alice in Wonderland-omgeving, waar je inspiratie haalt,
nieuwe dingen ontdekt en veel te veel geld uitgeeft. Winq verzamelde een paar
hoogtepunten, zodat je geen excuus meer hebt om niet te gaan.
Lees ook ons interview met Splinter Chabot en PAN-directeur Mark Grol.
intrigerend naaktportret
Galerie Depth of Field (stand C, www.dof.amsterdam) toont discreet een intrigerend portret van fotograaf Joel-Peter Witkin. Op ‘Man met hond’ zien we een naakte persoon, mogelijk intersekse, die aan Frida Kahlo doet denken. Delen van het lichaam zijn bedekt met prentjes van beroemde schilderijen. Het past in de stijl van Witkin (1939) die vaak in zwart-wit verschillende lichamen toont, voorzien van attributen. Zijn beelden tonen raakvlakken met de beroemde Chessmen-serie van Erwin Olaf, waarop ingesnoerde kleine mensen en (met name) dikke dames zich trots tonen in verwrongen houdingen. Witkins beeld straalt eerder rust uit. Deze foto, die verwijst naar tweeslachtige standbeelden uit de oudheid, fascineert door de intieme houding met het hondje.
mooie mannen
Qua beeldtaal (en prijs) wat toegankelijker zijn de foto’s van mooie mannenlichamen van de Belgische Kim de Molenaer (1986) bij de Rotterdamse gallery Zerp (stand 128, www.zerp.nl). “De kunstenaar legt zijn menselijke onderwerpen vast in momenten van kwetsbaarheid, geënsceneerd of geïmproviseerd, en legt de nadruk op de vormen van het menselijk lichaam”, meldt Zerp. Dat is gelukt. De Molenaers foto’s zijn rechttoe rechtaan, maar desondanks genieten.
goudmijn aan grootheden
Bijzonder is de collectie van galerie Art Loving Criminal (stand 17) van Willemijn Specken. Zij verzamelt fotoprints die zijn achtergebleven in persarchieven van voornamelijk regionale kranten. Had De Gelderlander een foto van George Michaels optreden in Wembley nodig? Dan kwam er een print van het persbureau. Vaak werden die niet teruggestuurd. Deze goudmijn aan materiaal biedt zo sportgrootheden als Johan Cruijff in actie in Barcelona, Elton John op tournee en Prince in volle glorie. Met achterop ook nog vele stempels van Reuters, AP en veel meer. Voor een schappelijk prijsje koop je hier een origineel tijdsdocument van een van je pophelden.
broeierige balletdanser
Hoe verder terug in de tijd, hoe ambivalenter de beelden als het gaat om queer identiteit. Neem ‘De balletdanser’ van Vladimir Pavlovich Bogomazov uit 1964 bij de Utrechtse galerie Daatselaar (stand 40, daatselaar.com). Bogomazov schilderde in stevige stroken een behoorlijk gespierde torso, met uitgesproken gele en rode accenten. De Rus was geïnteresseerd in het laten zien van karakter en kracht via de menselijke vorm, meldt Daatselaar. Er komen nogal wat boksers en turners voorbij – niet in Sovjet-realistische stijl, daarvoor is Bogomazov te subtiel.
17e-eeuwse swinton-lookalike
Belanden we in de zeventiende eeuw, dan moeten we nog veel meer gissen naar queer achtergronden. In dat licht interessant is het dubbelportret van een echtpaar uit 1635 van een anonieme meester bij Argento Gallery (stand D, www.argento.gallery). Een Amsterdams koppel laat in high fashion hun weelde zien, waarbij zij opvalt door een enorme hoed, in die tijd gebruikelijker in Engeland. Of is er meer aan de hand, zoals een standbouwer suggereerde… De dame heeft een zekere Tilda Swinton-uitstraling, dus wie weet?
Ga zelf op ontdekking uit bij PAN Amsterdam, nog t/m 9 november bij RAI Amsterdam.
