Justin Fashanu was de eerste openlijk homoseksuele profvoetballer. Nu is er een documentaire over zijn teamgenoot – die óók gay is

In 1990 was Justin Fashanu de eerste profvoetballer die uit de kast kwam. Robbie Rogers was een van degenen die volgden. Die laatste heeft nu een documentaire gemaakt over een teamgenoot van Fashanu, Tony Powell. Die leidde destijds een dubbelleven omdat hij net als Fashanu gay is. Bekijk hier de trailer.

Justin Fashanu was in 1990 al gestopt met zijn carrière als profvoetballer toen hij de wereld liet weten dat hij gay was. Gemakkelijk was dat niet, en zijn leven na zijn coming-out net zomin: in 1998 maakte hij een einde aan zijn leven. Sindsdien leeft zijn nagedachtenis voort in een stichting die zich sterk maakt voor openheid in de sport. Ook volgden enkele documentaires over het onderwerp, zoals Forbidden Games en The Last Taboo.

opmerkelijk verhaal 

Nu is er een nieuw, opmerkelijk verhaal dat wordt toegevoegd aan de geschiedenis van Norwich City, de voetbalclub waar Fashanu voor speelde tijdens zijn profcarrière. In een documentaire, die mede is geproduceerd door Robbie Rogers, die net als Fashanu na zijn profcarrière uit de kast kwam, is te zien dat Fashanu niet de enige voetballer was die zijn homoseksualiteit verborgen hield.

De documentaire draait om de Brit Tony Powell, die al twintig jaar eigenaar en manager is van een armoedig motel aan de Santa Monica Boulevard in West Hollywood, een van de meest homovriendelijke delen van Los Angeles. De regisseurs Ramiel Petros en Nicholas Freeman wilden aanvankelijk een korte film maken over het motel, dat wordt omgebouwd tijdens een woningbouwproject.

verborgen leven 

Maar al snel ontdekten de twee dat er een veel fascinerender verhaal ten grondslag lag aan Powell. Nadat hij het duo had verteld dat hij vroeger professioneel voetbalde, deden ze enig onderzoek om zijn anekdotes te staven. Geleidelijk kwam het verborgen leven van Powell aan het licht.

Powell woont al sinds het begin van de jaren tachtig in de Verenigde Staten, maar heeft nog steeds het accent uit zijn jeugd in Bristol, een stad in het westen van Engeland. Hij begon zijn professionele voetbalcarrière bij AFC Bournemouth en tekende in 1974 bij Norwich, waar hij al snel promoveerde naar de First Division (de huidige Premier League).

verkocht en vertrokken 

In januari 1979 maakte Fashanu zijn debuut bij Norwich, enkele weken voor zijn achttiende verjaardag. Aan het einde van dat seizoen werd Powell uitgeroepen tot Speler van het Jaar bij de club. Powell leek een volmaakte familieman, gaf alles voor het voetbal en was daarom geliefd bij de supporters en gevreesd door zijn tegenstanders.

Maar tegen het einde van de zomer van 1981 was alles veranderd. Norwich was gedegradeerd naar een lagere divisie, Fashanu was voor 1 miljoen pond verkocht aan Nottingham Forest en Powell was naar de VS verhuisd om te spelen voor de San Jose Earthquakes in de North American Soccer League (NASL).

angstaanjagend maar mooi 

Powells vrouw en kinderen reisden niet met hem mee. Hij onderhield geen contact meer met familie en vrienden. Het leek of hij niet langer gevonden wilde worden.

“De waarheid is angstaanjagend maar mooi”, zegt producent Robbie Rogers. De documentaire laat zien dat Californië zijn ontsnappingsroute was: hij had zich losgerukt van de conformistische Engelse cultuur en durfde hier zichzelf te zijn en uit de kast te komen.

mannelijke vriend 

Overigens is het niet de eerste keer dat Powell van zich laat horen. Hoewel de documentairemakers hem uitgebreid aan het woord laten, liet hij begin jaren 2000 aan de Britse pers weten dat hij aan de Amerikaanse westkust woonde en dat hij samenwoonde met ‘een mannelijke vriend’ nadat hij van zijn vrouw was gescheiden.

In dat artikel stond ook dat hij – in termen die destijds nog gehanteerd werden – ‘een travestiet was’, iets wat Powell later zelf heeft tegengesproken. Maar daarna is er nooit meer iets over hem geschreven.

 the last guest of the holloway motel

Nu is er dus de documentaire The Last Guest of the Holloway Motel, waarin Powell openheid van zaken geeft. De film gaat niet alleen maar over zijn leven als homoseksueel, maar ook over zijn (volgens sommigen onverantwoordelijke) besluit om Engeland halsoverkop achter zich te laten en de impact ervan op degenen die hij achterliet.

Tegelijkertijd zet Powell met de documentaire de deur weer open naar de relaties van weleer die hij beschadigd heeft. Hij laat zien dat hij daar spijt van heeft, terwijl hij aanvankelijk overkomt als een chagrijnige man van eind zeventig. Ook is te zien dat er nog steeds een gevoel van schaamte is verbonden aan de macho-verwachtingen van het voetbal, dat hij van zich probeert af te schudden.

de waarheid onder ogen zien 

In de documentaire komen ook Powells oude voetbalvrienden van Norwich City aan het woord. In een recent interview vertelt Robers dat de wortels van Powells verhaal liggen in homofobie, iets wat nog altijd een groot probleem is in de wereldwijde sport.

De documentaire blikt echter ook hoopvol vooruit, op een toekomst waarin meer homo- en biseksuele voetballers de vrijheid voelen om zichzelf te zijn. Robbie Rogers besluit: “Wat ik mensen wil meegeven met deze film, is dat het onder ogen zien van de waarheid weliswaar eng kan zijn. Maar als je de kans krijgt, en als je dat doet, dan is de andere kant ervan echt prachtig.

trailer 

Of en wanneer de documentaire The Last Guest of the Holloway Motel in Nederland te zien zal zijn, is nog niet bekend. Bekijk hier de trailer.