
Lekkere muziek: de comebackjaren van Dusty Springfield - van ‘Nothing Has Been Proved’ tot ‘In Private’
Haar erfenis leeft voort, met dank aan de Pet Shop Boys
Nadat de Pet Shop Boys zangeres Dusty Springfield in de jaren tachtig hadden herontdekt, zong zij haar zwanenzang met ‘Nothing Has Been Proved’: een ballad zo mooi en filmisch dat ze daarmee een complete comeback beleefde. Een terugblik op die periode uit haar carrière, van ‘What Have I Done to Deserve This’ tot ‘In Private’ en ‘Reputation’.
‘i only want to be with you’
Hoewel deze lijst gaat over de comebackjaren van Dusty Springfield, beginnen we bij het begin. In 1963 brak ze door met het opgewekte ‘I Only Want to Be with You’. De zangeres werd in 1939 geboren als Mary O’Brien, maar omdat ze altijd met de jongens meevoetbalde en als een ware tomboy vies durfde te worden, kreeg ze al jong de bijnaam ‘Dusty’. Na ‘Be with You’ volgden hits als ‘Wishin’ and Hopin’, ‘I Just Don’t Know What to Do with Myself’, ‘Little by Little’, ‘You Don’t Have to Say You Love Me’, het door Burt Bacharach geschreven ‘The Look of Love’ in 1967 en het prachtige ‘I Close My Eyes and Count to Ten’ in datzelfde jaar.
‘son of a preacher man’
In 1969 verscheen het album Dusty in Memphis, waarmee Springfield zich definitief vestigde als de Queen of White Soul of de Queen of Blue-Eyed Soul. Met haar hese stem zette ze soulklassiekers naar haar hand en voor dit album tekende ze een contract bij het Amerikaanse Atlantic Records dat verder sterren huisvestte als Aretha Franklin. Die nam haar eigen versie op van ‘Son of a Preacher Man’, nadat Dusty Springfield er een wereldhit mee had gescoord. Andere bekende singles van dit album waren ‘Breakfast in Bed’ en ‘The Windmills of Your Mind’.
‘a love like yours’
Na Dusty in Memphis bleef Springfield albums en singles uitbrengen, maar die leidden niet tot hits. De jaren zeventig waren sowieso niet bepaald mild voor de zangeres, die op een gegeven naar de Verenigde Staten vluchtte omdat ze buiten de Britse tabloids probeerde te blijven. Dusty was biseksueel, lesbisch volgens sommige van die tabloids, en daarmee legden ze haar het vuur aan de schenen. In 1978 probeerde Springfield het opnieuw met het album It Begins Again, maar helaas gebeurde er wederom weinig. Ook de single ‘A Love Like Yours’ bleef hangen in de onderste regionen van de hitlijsten.
‘what have i done to deserve this’
Door naar 1987. De Pet Shop Boys hadden in Groot-Brittannië een reeks hits gescoord met ‘West End Girls’, ‘Suburbia’ en ‘It’s a Sin’. Op het eerste gehoor en gezicht leek dit duo te opereren in het verlengde van andere Britse synthpopsetjes als Bronski Beat en Yazoo, maar al snel vielen de diepgravende teksten op van zanger Neil Tennant. Luister maar eens naar ‘Rent’ of ‘Left to My Own Devices’, vol ironische oneliners en zinnen als ‘But in the back of my head I heard distant feet, Che Guevara and De'bussy to a disco beat’. Daarbij kwam dat het duo een zwak had voor vergeten vrouwelijke artiesten. Dit leidde tot een compleet album voor Liza Minnelli, maar daarvoor al hadden ze Dusty Springfield op het schild gehesen met het geweldige duet ‘What Have I Done to Deserve This?’. Het betekende de comeback van Dusty Springfield en een impuls voor haar carrière, die in de tweede helft van de jaren tachtig een nieuw leven kreeg.
‘in private’
Dankzij het succes met de Pet Shop Boys lanceerde Dusty in 1988 en Greatest Hits-album met daarop alle hits van weleer. Een album met nieuwe muziek bleef ook niet lang uit, Reputation, waarvan de helft van de tracks is geproduceerd door de Pet Shop Boys. De single ‘In Private’ haalde in 1989 de top 10 in Nederland.
‘reputation’
De titeltrack van Dusty’s comebackalbum was in 1990 een iets kleinere hit, maar Dusty had de smaak weer te pakken. Ze trad weer op en nam in 1995 nog een nieuw album op met de titel ‘A Very Fine Love’.
‘nothing has been proved’
Het lekkerste hebben we voor het laatst bewaard. ‘Nothing Has Been Proved’ was in 1989 niet alleen de leadsingle van Reputation, maar ook de soundtrack van de film Scandal, die ging over een berucht Brits chantageschandaal uit 1963, over de buitenechtelijke affaire van John Profumo van de Conservative Party met het 19-jarige model Christine Keeler en alle politieke gevolgen van dien. ‘Nothing Has Been Proved’ was de zwanenzang van Springfield. Ze kwam hiermee het dichtstbij een James Bond-song, nadat ze in 1967 het zwoel gezongen ‘The Look of Love’ al eens opnam voor de Bond-parodie Casino Royale. ‘Nothing’ was geproduceerd door de Pet Shop Boys, die Angelo Badalamenti hadden gevraagd voor een orkestraal arrangement (Badalementi zou een jaar later wereldfaam verkrijgen met de muziek uit de serie Twin Peaks). Bovendien was er een saxofoonsolo te horen van de beroemde jazzmuzikant Courtney Pine. Dusty piekt hier vocaal gezien, terwijl Neil Tennant in de achtergrondvocalen is te horen: ‘Scandal, it’s a scandal, such a scandal!’. In 2001 dook een demo op met de volledige vocalen van Neil Tennant, in de extended re-issue van hun Introspective-album in 2001. Maar uiteraard geven we de voorkeur aan de versie van Dusty. Helaas is Dusty niet ouder geworden dan 59 jaar. In 1999 was het ‘ashes to ashes, Dusty to dust’ nadat ze overleed aan de gevolgen van kanker. Haar erfenis leeft voort in haar muziek, deels met dank aan de Pet Shop Boys.